هنوز حال دریاچه بد است!

هنوز شاهد روند تخریب در یاچه ارومیه هستیم و این دریاچه هیچ روند نجات بخشی را ندیده است در سایت های مختلف این وضعیت دردناک به تصویر کشیده شده،مردمی که از این فاجعه آسیب دیده و خواهند دید معترض شده اند،مرد سخت کوشی که هنوز قلبش برای ای نجات این دریاچه می تپد راهکار های نجات را بیان کرد ولی گوش شنوایی نیست به راستی برای نجات این دریاچه چه باید کرد مسئول این فاجعه زیست محیطی چه کسانی هستند.همه می دانند ما هم می دانیم ولی تا پای سود و منفعت بشری در راه است این روند ها ادامه دارد البته هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی با توسعه پایدار مخالف نیست ولی متاسفانه تعریف و تعبیر این شاخص ها در دستان سرمایه داران و منفعت طلبان است.

عقیده و ایده من بر اساس استدلال هایی که از وضعیت موجود انجام داده ام این است برای نجات محیط زیست ایران 3 را  وجود ندارد که به انجام رساندن آنها  می تواند هدفی را که جامعه جهانی برای حفظاظت محیط زیست دارد را به بار آورد.

1- ارتقاء سازمان محیط زیست به وزارت محیط زیست

2-ما نیازمند آن هستیم که تمام مشکلات موجود  جامعه از جمله محیط زیست اعم از محیط زیست انسانی و محیط زیست طبیعی از طریق قانونی حل و فصل شود،حال قوانینی که ما نیازمند آن ها هستیم در مجلس و توسط نمایندگان  تصویب می شوند،برای رسیدن به این هدف باید نمایندگانی را راهی مجلس نماییم که به  هدف حفظ محیط زیست برای نسل های حاضر و آینده پایبند باشند حد اقل زمان  مورد نیاز ده سال است که  تحقق یابد.

3-ایجاد تغیر و تحول در اعضاء شورای عالی محیط زیست است برای اخذ و تصویب تصمیمات درست بر اساس اصل پنجاه قانون اساسی که توسعه پایدار را در دل خویش دارد.

بعد از انجام این سه مبحث اصلی و دقیق می توانیم به حفظ و عدم تخریب غیر قابل جبران امید داشته باشیم.